Limang minuto bago kumapit ang alas otso;
Naka-akyat na ako sa terminal ng tren sa Quirino.
Dal'wang estasyon lang naman ang layo;
Ngunit balisa pa rin baka ako'y mahuhuli.
Eksaktong ikawalo na ng umaga;
Nang huminto ang tren sa terminal ng UN.
Sa kanang bahagi ng babaan ang tinahak
At tanaw ang McDong sa tapat nito.
8:30AM na buhat ng umorder ng kesong pandesal;
Ngunit di pa rin dumating ang inaasahan.
Paano nga namang magkakilala
Kung sa unang pagkakataon lamang magkikita!
Nakakatawa na nakakainis!
Ang sarap ng pakiramdam na makakapagbawas.
Ngunit 'di pwedeng mawala sa kinauupuan;
Baka hinihintay tuluyan nang malisan.
No comments:
Post a Comment